چيٽي چنڊ

مارچ 20, 2007 ڏانهن 12:06 pm | Posted in Autobiographical, Folklore, History, Sindh, Sindhi | 5 رايا

 

انسان اٽڪلَ يارهان هزار ورهيه اڳُ شڪار ۽ ميڙڻ مان گذر ڪرڻ بدران پوکَ شروع ڪئي. ڪي آباديون وري به خانه بدوش رهيون جو پاڻي جا وسيلا ڪِن هندن تي ڪونه هيا.

From Wikipedia entry on moon

اولائڪي انسانَ مهنا چنڊ جي چڪرن تي ٻڌا. چنڊ ڌرتي جي گول اٽڪلَ ساڍن اڻٽيهن ڏيهنِ (29.53059 days) ۾ ڦيري پائي ٿو. جڏهن ڦيري پوري ٿيسِ ته ساڳيو سمورو يا اڌورو ڏيک اچيس. هونئن اهو به ٻين سيارن جي ڇڪَ ڪري ٿورو گھٽ وڌ ٿيندو آهي.. 1900 عيسوي سال ۾ اهو چڪر 29.5305886 ڏينهن هيو ۽ 2100 ۾ 29.5305891 ڏينهن ٿيندو. (گھڻا هزار ونڊيل سيڪنڊَ ٿيا؟).

(اصلَ ۾ اهو چنڊ جو چڪر تارن جي هندن جي ليک سان ماپجي ته اٽڪل27.32 ڏينهنِ ۾ پورو ٿئي، پر ڇو ته ڌرتي به هڪ هند ڪانه بيٺي آهي، سج ۽ درتي جي ليک جي حساب سان اهي اٽڪل 29.5 ڏينهن لڳن جو تنهن دوران ڌرتي به اڳتي هلي ويئي آهي).

 

Continue Reading چيٽي چنڊ…

آبي چڪر

مارچ 18, 2007 ڏانهن 5:48 pm | Posted in Education, Language, Sindhi | پنهنجو رايو ڏيو

 

Water cycle

Continue Reading آبي چڪر…

پاڪستان ٽوڙڻ بابت اشتهارُ

مارچ 11, 2007 ڏانهن 9:05 pm | Posted in Uncategorized | 11 رايا

 

ٻن هفتن کان ”سي اين اين“ ٽي وي تي هيءُ اشتهارُ اچي پيو

جيڪو تواهان هيٺ ڪلڪِ ڪري ڏسي سگھندئو،

جي پاڪستان ۾ انهيءَ تي اڃا پابندي نه هنئي اٿئوُن!

ڪتاب لکندڙ جي وياکياڻ هيٺين سائيٽَ تي آهي

http://www.dividepakistan.blogspot.com/

Dailymotion blogged video
TV-COMMERCIAL
Video sent by dividepakistan

This is a TV commercial being shown on CNN. This uploading is permitted by the author of the book titled DIVIDE PAKISTAN TO ELIMINATE TERRORISM

 

قلم تازو

هن همراهَ جو ڪتاب پڙهي، سائين شيخَ ايازَ جو شعر ياد آيو، جو ڪجھ ائينئن آهي (چُڪ هجيس ته دُرست ڪندا)

ڪُتا ڀونڪن، ڀاڳيا ڀونڪن

چورَ به ڀونڪن ٿا

ڪيڏي آ اوُناڙَ هوا ۾

هَرَ هَرَ هيءَ ڦاڙَ هوا ۾

 

قلم تازو ـــ ٻولي ۽ نوان لفظ

مارچ 8, 2007 ڏانهن 8:06 pm | Posted in Autobiographical, Language, Sindhi | پنهنجو رايو ڏيو

 

چئن ڏينهنِ کان تپ چڙهيو بيٺو آ. سچ چوندا آهن ”مرض اچي گھوڙي وانگي وڃي جوُن وانگي.“ هونئن هيءَ مند به اهڙي آهي جنهن ۾ زڪامُ تپُ وڌيو وڃي. جينئين چوندا آهن، ”ڦَڳُڻُ ڦوُسارو، راتيان سيارو، ڏينهان اوُنهارو.“ ڦَڳُڻُ، سنڌيِ تپڻي موجب (جنهن تي فصلي سال ٻڌبو) ڇهون مهنو. انهيءَ مهني ۾ گرميءَ جو اچڻ شروع ٿئي. ڦوُسِرُ ، ڦوُسرَ ــ بد افعال، ڊاڙي، ٻٽاڪي، ڦوسيون ڏيندڙ. Continue Reading قلم تازو ـــ ٻولي ۽ نوان لفظ…


Entries and رايا feeds.